Laten zien wie je bent
Grethe Kivit-Marvin is activiteitenbegeleidster in hart en nieren. Voor een schilderclub, huiskameractiviteit, boerenbruiloft of uitstapje naar het museum draait ze haar hand niet om. Ze wordt gedreven door haar wens om bij te dragen aan het welzijn van de bewoners van Huize Rosa en zet daarvoor al haar vaardigheden en talenten in. Ook als dat heel dicht bij haar eigen persoon komt, wanneer ze actief is als contactclown.
Geen circus
“Veel mensen denken bij het woord ‘clown’ aan drukte en lawaai, maar het lijkt totaal niet op wat een circusclown doet”, aldus Grethe. “Als contactclown handel ik bewust in een heel rustig tempo en ik gebruik een krukje om op gelijke hoogte met de bewoner te zijn.” Waar mensen het vaak moeilijk vinden om zichzelf aan de ander te laten zien, biedt de clown een veilige verbinding. Het vertrekpunt in het contact is voor zowel Grethe als de bewoner hun diepste ik, zoals ze zich voelen op dat moment. Op dat gevoelsniveau reikt Grethe naar de bewoner uit. Dit kan heel goed werken bij mensen met dementie, vooral wanneer zij teruggetrokken zijn in hun innerlijke wereld. In Huize Rosa zijn zes woongroepen waar dit bij verschillende bewoners speelt. Als clown probeert Grethe hen voor even uit hun isolement te halen, een goed gevoel te geven of om onrust tegen te gaan. “Het doel is altijd om elkaar écht te bereiken. De bewoner heeft de regie; ik volg en sluit me zoveel mogelijk aan bij het gevoel wat ik bij de bewoner waarneem”.
Goede voorbereiding
Grethe volgt dan wel wat de bewoner aangeeft, onvoorbereid is ze nooit. “Ik heb altijd attributen bij me, zoals bijvoorbeeld poppetjes en een bellenblaas.” Maar soms is er niets anders nodig dan een aanraking of stemgeluid. De kleurige kleding en rode neus zijn puur ter ondersteuning, omdat veel bewoners visueel ingesteld zijn. Grethe wordt heel blij van haar activiteiten als contactclown. “Het is niet zozeer dat ik veel van mezelf moet geven, ik mag juist heel veel van bewoners ontvangen”.
De contactclown blijft gemiddeld zo’n drie kwartier tot een uur op een woongroep. Aanwezigheid van de zorg en familie maakt het bezoek extra krachtig. “Zij kunnen aangeven wat er speelt en of een bewoner bijzondere aandacht nodig heeft. En we kunnen na afloop samen even terugkijken: Hoe reageerde de bewoner, zijn er veranderingen in gedrag merkbaar, is het tijdstip wel oké?” Het belangrijkste is dat er een rustige sfeer heerst in de groep.